บางคำ, สำหรับคนฟัง, แค่บางคน.วิธีหนึ่งในการฝันกลางวัน, อ่านบทกวี.ในอดีต, ฝนหยดนี้, อาจเคยเป็นน้ำตามาก่อน.ได้ข่าวเรื่องเธอแยกทางกับเขา, ขณะที่ฉันเดินจูงมือกับใคร, อีกคนหนึ่ง.กรอบรูป, คือประตู, สู่ความทรงจำ.ลบคำว่าเธอ, ไม่ยากเท่า, ลบคำว่าเรา.ปฏิทินแห่งความเสียใจของฉัน, เริ่มต้นตั้งแต่, สิ้นสุดคำนั้นของเธอ.ต้องการคนสองคนเพื่อเริ่มต้นความรัก, ต้องการเพียงหนึ่งคน, สำหรับการสิ้นสุด.กับดัก, จะเป็นกับดักโดยสมบูรณ์, เมื่อมีเหยื่อติดกับ.สองสิ่งที่ไม่ควรพยายาม, พยายามมีความสุข, พยายามรักใครสักคน.ค่ายกลของบางคน, ยิ่งเดินลึกเข้าไป, ยิ่งหลง.ทุกวัน, เราออกไปสะสม, อดีต.ทุกคนยิ้มในรูปถ่าย, และหลบไปเศร้า, ข้างนอก.รอจนแน่ใจ, ว่าเธอไม่ได้ยิน, จึงพูด.สองภาวะสับสน, ทางเลือกมากไป, ไม่มีทางเลือก.จินตนาการ, คือหน้าต่าง, ในห้องแห่งความจริง.จุดสิ้นสุดของความเศร้า, อยู่ไม่ไกล, แค่ยังหาไม่เจอ.ความเวิ้งว้าง, มีจุดสิ้นสุด, แค่เรายังเดินทางไปไม่ถึง.เราจะรู้จักกันไปเพื่ออะไร, รู้จัก, เพื่อ, รู้จัก.มีสองผลลัพธ์เมื่อเราใช้เวลากับสิ่งใดเนิ่นนาน, ดีใจมาก, เสียใจมาก.
เศร้า, เมื่อความเป็นไปได้ในชีวิตเรา, ตกอยู่ในมือคนอื่น.ใบหญ้า, ก็บาดมือ, ได้เหมือนกัน.น้ำตาหนึ่งหยด, บทสรุป, เรื่องเศร้าขนาดยาว.จูงมือวิ่งมาด้วยกัน, ทำไมล้มแล้วฉัน, มีแผลอยู่คนเดียว.เรื่องร้าย, ร้ายขึ้นอีกมาก, หากมันเกิดขึ้นแบบกระทันหัน.บทสนทนาที่อยู่ในความทรงจำ, หลายครั้งไม่ได้อยู่ที่เนื้อหา, แต่อยู่ที่คนที่สนทนาด้วย.คำพูด, ยิ่งพูดเบา, ยิ่งสำคัญ.รัก, ไม่ได้มีไว้ประกาศ, มันมีไว้กระซิบ.ผ่านไปอีกหนึ่งวัน, ของการตามหาเธอ, ที่ยังไม่มีวี่แววว่าจะเจอ.ความอ่อนแอเป็นเรื่องชั่วคราว, คนอ่อนแอ, เป็นเรื่องถาวร.เครื่องยืนยันว่า, ครั้งหนึ่งมันเคยเกิดขึ้นจริง.
มีคนที่เรารอ, มีคนที่รอเรา, เขาไม่ใช่คนเดียวกัน.หากการบอกลาครั้งนั้น, มีคนเสียน้ำตาเพียงหนึ่งคน, ก็มีเหตุผลที่สมควรแยกทาง.คนที่รักเรา, คือคนที่เศร้าในเรื่องเดียวกัน.ฉันยังวนเวียนไปที่นั่นเสมอเสมอ, เพื่อพบว่าเธอ, ไม่เคยไปที่นั่นอีกเลย.เธอหายไปจากโลกของฉัน, และปรากฏตัวขึ้น, ในโลกของเขา.ไม่ได้รู้สึกเหมือนคนหลงทาง, แต่รู้สึกเหมือนทางที่กำลังเดินอยู่, มันหายไป.ความสงสาร, คือจุดเริ่มต้น, ของการพยายามรักไขว่คว้า, คืออาการ, เอื้อมมือเปล่าคว้าความว่างเปล่า.ความพยายามไม่ได้นำมาซึ่งความสำเร็จเสมอไป, บ่อยครั้ง, มันนำมาซึ่งน้ำตา.อยากบอกกับเธอวันนี้, เพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้, จะรู้สึกแบบนี้อยู่อีกไหม.หนังสือคือก้อนอิฐ, สถาปัตยกรรมทางความคิด, ต้องการอิฐจำนวนหนึ่ง.มอบความรู้สึกว่างเปล่าให้กับเรา.
มอบความสุขให้กับใคร, เหลือไว้, ให้ตัวเองบ้าง.ความสุขไม่ซับซ้อน, อะไรที่ซับซ้อน, มักไม่สุข.ความลับของมหาสมุทร, ฝังตัวอยู่ใต้น้ำทะเล, ความลับของคน, ฝังตัวอยู่ใต้น้ำลาย.พยายามยิ้ม, ยากกว่า, พยายามร้องไห้.ความไม่แน่ใจ, น่าหลงใหล, พอพอกับน่าอึดอัด.บางครั้ง, ฉันรู้สึกคล้าย, ขึ้นบันได, โดยไร้ปลายทาง.ไม่ใช่ทุกเรื่องหรอก, ที่เราสามารถมองด้านดีของมันได้, โดยไม่หลอกตัวเอง.ความยาวนานของการร่ำลา, แปรผันตาม, ความยาวนานของการห่างไกล.ร้องไห้ในใจ, เหมือนอ่านหนังสือ, โดยไม่ออกเสียง.ทุกค่ำคืน, มีคนอยู่ตามลำพัง, หลายล้านคนในโลก.เราต่างมีส่วน, ในจำนวนน้ำตา, ที่ไหลออกมาจากตาเรา.สาม, มิใช่จำนวนที่มีค่ามากกว่าสอง, เสมอไป.ไม่มีใครทำร้ายเราได้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า, ถ้าเรา, ไม่ร่วมมือกับเขาด้วย.เป็นห่วงทำไม, ถ้าทำได้, แค่นั้น.บางคนที่เราต้องการความรักจากเขา, แต่เขาให้เราได้มากที่สุดแค่, เป็นห่วง.เมื่อน้ำแข็ง, มอบความเย็นให้กับน้ำจนหมด, มันก็หายไปตลอดกาล.คนสองคนที่รักกัน, ถ้าคนหนึ่งซ่อนความรักไว้, อีกคนจะหามันเจอจนได้.เวลาซ่อนสิ่งใดไว้, ใจจะเต้นแรงผิดปกติ, ยิ่งสิ่งนั้นสำคัญ, มันยิ่งเต้นแรง.»ภาวะอกหัก, ยืนยันกับเรา, ว่ารักเขาจริง.มีบางคน, ที่เราอยู่ใกล้แล้วดีใจ, และเสียใจไปพร้อมพร้อมกัน.เรื่องเก่าเก่า, ไม่เคยหายไป, จากสถานที่เก่าเก่า.
ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบไม่จำเป็นต้องแสดงความคิดเห็นอะไรมากมาย,เเค่ตอบตัวเองได้,ว่าชอบ
ตอบลบอิอิ